Safari
Door: thomasdevisser
Blijf op de hoogte en volg Thomas
14 Maart 2011 | Sao Tome en Principe, Santo António
Liebe Leute,
de laatste details van het huis werden geperfectioneerd op donderdagochtend jongstleden, voordat het Nederlandse gezelschap, bestaande uit Denise, Rombout, Quinten en Ella, arriveerde om vervolgens een grondige inspectie te ondernemen. Gelukkigerwijze werd het voltooide huis goedgekeurd en met deze bevestiging zal ik de huidige werkzaamheden continueren.
Vanzelfsprekend ben ik verblijd om deze vrienden te zien en te spreken, omdat ik het twee maanden met mijzelf moest volhouden, wat een taak! De Zuid-Afrikanen vreesden al dat ik met mijn muren begon te praten, maar ik ben ervan overtuigd dat zij mijn zangkunsten hadden opgemerkt.
De daaropvolgende dag besloten Denise en ik in alle vroegte te snorkelen rondom het resort. Sublieme observaties bleven uit, hoewel kleurrijke papegaaivissen onze dag een mooi begin gunden. De onderzeese wereld rond een ander strand, bleek een prachtig decor in de voormiddag. We aaiden zee-egels, zeekomkommers en zeesterren. Bovendien wierp een nieuwsgierige zeeslang zijn blik op ons. Hiervan konden wij tijdenlang genieten, hoewel we af en toe besloten te duiken vanaf een vulkanische rots in het helderblauwe oceaanwater.
Tot mijn grote verbazing werd ik door de ontzettend aardige, attente en spontane familie Swanborn uitgenodigd om mee te reizen naar de Centraal Afrikaanse Republiek. Een onbekend land voor velen waarschijnlijk, maar haar pracht en praal mag door niemand worden onderschat. Wat een adembenemend mooi land en na drie uur gevlogen te hebben, landden wij op een onverharde landingsbaan. Het nabijgelegen Dzanga-Ndoki National Park zou de volgende ochtend onze bestemming zijn. Kennelijk waren wij te laat om nog naar de Baï te wandelen om wilde dieren te spotten.
Onderweg reden wij langs piepkleine dorpen met als bewoners pygmeeën. Deze zeer kleine mensen hebben ultra gevoelige zintuigen, waardoor zij het meest geschikt zijn als gids.
Na aankomst in de lodge, voeren wij stroomopwaarts gemoedelijk over de Sanga River. De schoonheid van de extreem brede rivier en de reusachtige bomen zijn niet te omschrijven, je moet er zijn geweest!
De volgende morgen ontwaakten wij om vijf uur, om alsnog een bezoek te brengen aan de Baï. De rit bedroeg een halfuur, waarna we nog veertig minuten moesten wandelen om bij een uitgestrekt, open veld te komen. We besloten onmiddellijk onze schoenen uit te doen om ons met blote voeten door olifantenpoep en modder voort te bewegen. Na vijf minuten maakten wij oogcontact met een buffel. Het dier sloeg op de vlucht en wij zetten onze tocht voort.
Na de lichte inspanning arriveerde wij dan bij het open veld en tot mijn grote verrassing waren er twee olifanten present onder gezelschap van tientallen Bongo's. Voor het eerst op safari en al meteen raak. Niet veel later arriveerde een grote groep olifanten met jongen. Een prachtig gezicht. In totaal konden wij twintig olifanten bezichtigen. Daarnaast waren er Sitatunga's en honderden papegaaien, die tegelijkertijd rondjes vlogen boven de open velden. Fenomenaal! Veel diersoorten staan op de lijst vermeld als 'bedreigd' en toch hebben wij grote aantallen in ogenschouw mogen nemen.
Het feest werd afgesloten door een enorme brul van één olifant en wij vervolgden onze reis. Op de terugweg, vrijwel aan het einde, kruisten wij het pad van de eerdergenoemde buffel. Het dier raakte in totale paniek en kwam agressief op ons afgerend. Ontzettend gevaarlijk met dat gewicht en die enorme horens, maar de gids vertelde mij kalm in de groep te blijven. Hoewel iedereen in het rond rende, volgde ik de gids zijn advies op. Ja, ik was eens niet eigenwijs.
Het dier rende achter een pygmee aan en in complete extase stonden wij trillend te realiseren wat ons net was overkomen. Het beest schrok van onze aanwezigheid en had maar één uitweg. Wij versperden zijn pad en daarom viel hij ons aan. Achteraf scheen het behoorlijk gevaarlijk geweest te zijn, maar dappere Thomas vond het een mooie buffel, die van dichtbij waarneembaar was.
Helaas kon ik hiervan geen foto maken, omdat ik in de modder lag.
Binnenkort weer een verslag vanaf Principe, waar ik, na anderhalve dag, alweer vertoef.
Auf Wiedersehen,
Survivalthomas
de laatste details van het huis werden geperfectioneerd op donderdagochtend jongstleden, voordat het Nederlandse gezelschap, bestaande uit Denise, Rombout, Quinten en Ella, arriveerde om vervolgens een grondige inspectie te ondernemen. Gelukkigerwijze werd het voltooide huis goedgekeurd en met deze bevestiging zal ik de huidige werkzaamheden continueren.
Vanzelfsprekend ben ik verblijd om deze vrienden te zien en te spreken, omdat ik het twee maanden met mijzelf moest volhouden, wat een taak! De Zuid-Afrikanen vreesden al dat ik met mijn muren begon te praten, maar ik ben ervan overtuigd dat zij mijn zangkunsten hadden opgemerkt.
De daaropvolgende dag besloten Denise en ik in alle vroegte te snorkelen rondom het resort. Sublieme observaties bleven uit, hoewel kleurrijke papegaaivissen onze dag een mooi begin gunden. De onderzeese wereld rond een ander strand, bleek een prachtig decor in de voormiddag. We aaiden zee-egels, zeekomkommers en zeesterren. Bovendien wierp een nieuwsgierige zeeslang zijn blik op ons. Hiervan konden wij tijdenlang genieten, hoewel we af en toe besloten te duiken vanaf een vulkanische rots in het helderblauwe oceaanwater.
Tot mijn grote verbazing werd ik door de ontzettend aardige, attente en spontane familie Swanborn uitgenodigd om mee te reizen naar de Centraal Afrikaanse Republiek. Een onbekend land voor velen waarschijnlijk, maar haar pracht en praal mag door niemand worden onderschat. Wat een adembenemend mooi land en na drie uur gevlogen te hebben, landden wij op een onverharde landingsbaan. Het nabijgelegen Dzanga-Ndoki National Park zou de volgende ochtend onze bestemming zijn. Kennelijk waren wij te laat om nog naar de Baï te wandelen om wilde dieren te spotten.
Onderweg reden wij langs piepkleine dorpen met als bewoners pygmeeën. Deze zeer kleine mensen hebben ultra gevoelige zintuigen, waardoor zij het meest geschikt zijn als gids.
Na aankomst in de lodge, voeren wij stroomopwaarts gemoedelijk over de Sanga River. De schoonheid van de extreem brede rivier en de reusachtige bomen zijn niet te omschrijven, je moet er zijn geweest!
De volgende morgen ontwaakten wij om vijf uur, om alsnog een bezoek te brengen aan de Baï. De rit bedroeg een halfuur, waarna we nog veertig minuten moesten wandelen om bij een uitgestrekt, open veld te komen. We besloten onmiddellijk onze schoenen uit te doen om ons met blote voeten door olifantenpoep en modder voort te bewegen. Na vijf minuten maakten wij oogcontact met een buffel. Het dier sloeg op de vlucht en wij zetten onze tocht voort.
Na de lichte inspanning arriveerde wij dan bij het open veld en tot mijn grote verrassing waren er twee olifanten present onder gezelschap van tientallen Bongo's. Voor het eerst op safari en al meteen raak. Niet veel later arriveerde een grote groep olifanten met jongen. Een prachtig gezicht. In totaal konden wij twintig olifanten bezichtigen. Daarnaast waren er Sitatunga's en honderden papegaaien, die tegelijkertijd rondjes vlogen boven de open velden. Fenomenaal! Veel diersoorten staan op de lijst vermeld als 'bedreigd' en toch hebben wij grote aantallen in ogenschouw mogen nemen.
Het feest werd afgesloten door een enorme brul van één olifant en wij vervolgden onze reis. Op de terugweg, vrijwel aan het einde, kruisten wij het pad van de eerdergenoemde buffel. Het dier raakte in totale paniek en kwam agressief op ons afgerend. Ontzettend gevaarlijk met dat gewicht en die enorme horens, maar de gids vertelde mij kalm in de groep te blijven. Hoewel iedereen in het rond rende, volgde ik de gids zijn advies op. Ja, ik was eens niet eigenwijs.
Het dier rende achter een pygmee aan en in complete extase stonden wij trillend te realiseren wat ons net was overkomen. Het beest schrok van onze aanwezigheid en had maar één uitweg. Wij versperden zijn pad en daarom viel hij ons aan. Achteraf scheen het behoorlijk gevaarlijk geweest te zijn, maar dappere Thomas vond het een mooie buffel, die van dichtbij waarneembaar was.
Helaas kon ik hiervan geen foto maken, omdat ik in de modder lag.
Binnenkort weer een verslag vanaf Principe, waar ik, na anderhalve dag, alweer vertoef.
Auf Wiedersehen,
Survivalthomas
-
14 Maart 2011 - 13:06
Baltien:
Ha Tom, Wat een geweldige ervaring he al die dieren in het wild!! Leuk dat je mee mocht!! Heb je ook wel verdiend na zo'n tijd alleen. Mooie foto's, je moet er ook zelf eens op gaan staan hoor anders weten we niet meer hoe je eruit ziet!!
Bovendien een real bewijs voor jezelf, je hebt het niet gedroomd!
Ik hoorde dat je eind maart een break hebt, het lijkt me gezellig je weer te spreken! Groetjes!!! -
14 Maart 2011 - 13:39
Suzanne:
woooo jaloers!!
"Helaas kon ik hiervan geen foto maken, omdat ik in de modder lag." Hoe is het met je smetvrees?
Nee echt leukjoh!! Enjoy life haha
Wat een ervaring, geweldig!
succes met huizen bouwen -
14 Maart 2011 - 14:15
Marielle:
Hey lieve Thom, wat een heerlijk verslag weer man. En wat gaaf dat je (zonder ome Arie) op safari bent geweest. Had jij ook niet het gevoel dat je, je even goed moest realiseren dat je de dieren echt in het wild aan het spotten was? Geniet weer verder van het mooie Afrika en succes met het project!! Zoen van Marielle en 4x high-5 van de jongens! -
15 Maart 2011 - 21:51
ANNE:
wat een leuk verhaal weer tom! meer details hoor ik graag op skype! kusje -
17 Maart 2011 - 02:06
RT:
Haaa die Tom!
Klinkt allemaal vet hoor. Zitten jullie nu nog in de centraal afrikaanse republiek? Heel veel plezier & succes daar, en tot over een maandje of 2! Wat schrijf je statig man... tis een blog, geen duitse roman:D Laat varen die conventies! De nederlandse taal is reeds een totale anarchie, dus je kunt je creatieve lusten botvieren. Muaha. Jungle-Thomas, take care en keep up the good work over there!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
