Iron Man

Beste Nederlanders,

na veel amusante, jolige, exceptionele gebeurtenissen wordt het weer tijd om de pen in de hand te nemen en verslag te geven vanaf dit paradijselijke eiland. Bovendien moeten jullie een titelverklaring krijgen.

Mijn eerste, eenzame dagen werden getekend door enorme regenval. Toen plotseling de zon de wolken deed verdwijnen, werd het voor mij mogelijk om een bezoek te brengen aan de plaats waar het toekomstige dorp moet komen te staan. Eenmaal aangekomen, verdampte al het vocht uit mijn lichaam en bracht de zon een gezond kleurtje op mijn huid. Iedereen herkende mij en wist klaarblijkelijk mijn naam. Tevreden op mijn quad, besloot ik richting zee af te reizen voor een welverdiende afkoeling. Het was al half zes, tijd dat de zon haar taak als verlichter aan de maan overlaat. Een perfect ronde zon was zichtbaar, met een verscholen, ronde maan in de verte. In dit prachtige tafereel besloot ik te zwemmen in de gezouten oceaan. Normaliter zwem ik om te genieten, maar nu dacht ik na over het vraagstuk of hier haaien ronddwaalden. Alsof God erom had gevraagd om deze ongelovige Thomas te straffen, zwom er plots een haai naast mij. Haastig spartelde ik naar de kust, wetende dat de haai mij eerder als een gevaar zou zien. Het komische aspect lag hem in de timing. Op hetzelfde moment liepen twee toeristen naar de zee en ik vertelde hen het verhaal. Ik las het ongeloof van hun ogen, toen prompt diezelfde haai op het strandzand strandde. Het bleek een onschuldige zandhaai, die, door zijn prooien in het nauw te drijven, vaker in het ondiepe water terechtkomt.

Mijn missie, naast het project, is om een zeeschildpad te signaleren. Er komen hier zeer zeldzame soorten voor en ik moet kunnen zeggen dat ik er één van heb gezien. Uiteindelijk draaide het telkens uit op een flop. Zo was ik eens met de gids in de zwarte donkerte naar hét strand der zeeschildpadden gereden om als ware natuurliefhebbers het reptiel der reptielen te aanschouwen. Het zeer deprimerende geluid van de hoge golven en de ongelooflijke zwarte nacht bleken geen ideale omstandigheden te vormen voor een schildpad om, speciaal voor mij, het strand op te kruipen. De frustratie nam pas de volgende ochtend toe, toen ik hoorde van toeristen dat zij, varende in hun kano, een zeeschildpad hadden gespot. Een week later mocht ik dan eindelijk een ei vinden, wat een geruststelling.

Ondertussen leerde ik steeds beter een Portugees meisje kennen, die tijdelijk dient als administratief medewerkster voor het resort. Ze is zeer sympathiek en wilde na de eerste ontmoeting al onmiddellijk kanoën. Dat ik motorisch gestoord ben, is al langer bekend, maar zij had oprecht veel moeite met het in bedwang houden van haar kano. Toch lukte het mij met mijn krachtige bi- en triceps om totale controle te krijgen. Per slot van rekening kantelde haar kano nog, dus moest ik noodgedwongen een reddingsoperatie ondernemen. 's Avonds dineerden wij samen en leerde zij me Portugees. Om jullie van spanning vrij te houden: er is niets gebeurd, ze is vijf jaar ouder, de helft kleiner en naar mijn mening teveel geassimileerd. Ik blijf een trotse Hollander, met respect voor en naar de lokale bevolking, maar ik ben een tijdelijke vreemdeling.

Dit werd pijnlijk duidelijk in de haven, waar ik, met een aantal jongens, de boot opwachtte. Honderden staarden me aan alsof ik van een andere planeet kwam, om vervolgens, met iedere stap die ik zette, gevolgd te worden door zwarte pupillen, omringd door donkerbruine irissen in het geelachtige oogwit. We moesten vrij zware goederen op de kade tillen en ik wilde dolgraag initiatief tonen, maar was bang om uitgelachen te worden, dus besloot ik als ware kolonialist toe te kijken hoe de jongens het zware werk verrichtten. Toch wil ik meegeven dat ik bij het vervoer van de gigantische houtstapel een grote, fysieke bijdrage heb geleverd met veel lovende woorden van de bouwlieden tot gevolg.

Waarom heb je geen lokale vriendin? Waarom heb je niet meerdere vriendinnen? Vragen die mij al menigmaal zijn gesteld. Om mijn angst jegens de enge ziektes te verbergen, spring ik meestal over op een ander onderwerp. De mensen roddelen hier nog meer dan in het Gooi en overspel plegen is een veelvoorkomend onderwerp van gesprek. Culturen verschillen, maar toch nam ik met verbazende zintuigen waar dat men redelijk laconiek in het leven staat tegenover polygamie. Er is een overschot aan vrouwen en dat is een doordachte reden voor de man om zijn nageslacht uit te breiden. Vrouwlief weet van de andere minnaressen, kent ze meestal zelfs. De veelal jongere concurrenten maken er een competitie van om het hart van de man te stelen. Het plaatje past perfect in de evolutietheorie, hoewel ik mijn onomstotelijke bewijs over de theorie dat wij van apen afstammen liever niet deel. Als makaken klauteren de kinderen in de palmbomen om verse kokosmelk te kunnen nuttigen. Overigens is de complete bevolking katholiek. Eeuwige trouw is in ieder geval niet een geaccentueerd aspect van de liefdesverklaring. Ik verafschuw trouwens niets en niemand. De mensen staan dichter bij de natuur en wellicht zijn wij in het Westen gewoon te ver doorgedraaid. Ik geniet met name de laatste weken van het land, de mensen, de cultuur en de rust. Gewapend met een Engelstalige roman, breng ik in alle rust en vrede mijn avond door, nu mijn komische films grijs zijn gedraaid.

Iron man. Ik hoorde het pas vandaag van de minister. Na vele onderhandelingen met de bouwlieden, werd het dan eindelijk tijd voor een karakter of uiterlijk omschrijvende bijnaam. Ik ben een metalen man. Zij die dit lezen, lezen goed. Klaarblijkelijk boezemt mijn ijzeren houding tijdens een conversatie angst in bij de hardwerkende bouwvakkers. Er is geen speld tussen te krijgen en ik heb de argumenten altijd klaarliggen. Bijwijlen wijs ik hen op de akkoorden die wij hebben gemaakt en dat zij zich hieraan dienen te houden, mits het noodlot dermate toeslaat, dat ontduiking van de regels onontkoombaar is. Mijn medeleven toon ik niet tijdens het zakendoen, maar vaak genoeg geef ik hen complimenten en zij vinden de samenwerking erg plezant. Desalniettemin kan ik mezelf erin terugvinden. Ik ben niet uit het juiste hout gesneden, ik ben uit het krachtigste, meest onverbuigbare metaal gegoten.

Met hartelijke groeten,

Thomas

P.S. Woensdag aanstaande betreedt Denise het eiland en zij zal voor een middellange periode mijn geweldige gezelschap zijn!